1879 – ?
Władimir Michajłowicz Tietiajew
Syn Michaiła Aleksandrowicza Tietiajewa i prawdopodobnie Zofii Aleksiejewny.
Nie wiemy, czy miał dzieci.
Szlachcic.
Kilka dat
1879 – narodziny w Nowogrodzie
Liceum w Witebsku
Student Uniwersytetu w Petersburgu
Pobyt w Paryżu
1901 – oskarżony w Odessie
ok. 1903 – Jekaterynosław – członek Jekaterynosławskiego Komitetu RSDLP.
ok. 1905 – 07 – Liège, Belgia (?)
ok. 1908 – przeniósł się do Petersburga
14 września 1908 – Ślub z Marią Borysewną Gurewicz
1914 – jeden z założycieli Partii Socjaldemokratycznej «Edinstvo» («Jedność»).
26 sierpnia 1944 r. – ostatnia wzmianka: jest asystentem sekretarza naukowego Instytutu Fizjologii I. P. Pawlowa.
Jego zaangażowanie polityczne
Witebsk
Młody Rewolucjonista
1899
Pierwszą wzmiankę znaleźliśmy w «Zbiorczym katalogu nielegalnej i zakazanej prasy rosyjskiej XIX wieku». Pod pozycją 1642 pojawia się publikacja «Apel do pracowników różnych narodowości o zjednoczenie się w walce o krótszy czas pracy, wyższe płace, lepsze warunki pracy.»
I komentarz: «Żandarmi podejrzewają W.M. Tietiajewa, studenta Uniwersytetu Petersburskiego, o hektografowanie (powielanie) publikacji. Rozprowadzono ją w nocy 26 kwietnia 1899 r.».
źródło
1900
Strona poświęcona Marcowi Chagallowi, rosyjskiemu malarzowi, przedstawia go jako młodego rewolucjonistę, obiekt wielkiego skandalu politycznego w Witebsku. Wraz z 26 kolegami został aresztowany przez policję cesarską, ponieważ był członkiem Witebskiego Kręgu Antyreżimowego Rewolucyjnego. Działo się to w nocy 30 sierpnia 1900 roku.
Skandal w mieście został spowodowany aresztowaniem byłego studenta Uniwersytetu Petersburskiego, Władimira Tietiajewa, syna zastepcy (i przyjaciela) prezesa Witebskiego Sądu Rejonowego.
Sensacją było to, że ojciec był urzędnikiem 4 rangi («czinownik») (DSS), wielką postacią Rosji carów, wiceprezesem Trybunału, podczas gdy syn okazuje się być po stronie ludu.
Według tej strony M. Chagall mówi o tym w swojej autobiografii, ponieważ sam później dołączy do rewolucyjnego ruchu Witebska.
źródło: strona internetowa Muzeum Marca Chagalla w Witebsku.
źródło: strona internetowa Muzeum Marca Chagalla w Witebsku.
Wzmianka
Witebsk, marzec 1900 r.
W swoich wspomnieniach autor nadmienia W. M. Tietiajewa:
“Zubatow doskonale wiedział, że Lalajanc był duszą «Jużnego Raboczego» («Robotnika Południa»); wiedział w szczególności, że Lalajanc przyjechał do Witebska w marcu 1900 r., gdzie widział się z Tietiajewem i G. Maiselem, za pośrednictwem których zbierał pieniądze na drukarnię założoną w Kremenczugu.”
Źródło: Leonid Pietrowicz Menszczikow, «Bezpieczeństwo i rewolucja.
Do historii tajnych organizacji politycznych w Rosji».(ru)
Paryż, Francja
portret ten pochodzi z archiwum Tajnych Służb Imperialnej Rosji «Ochrany» w Paryżu.
Vladimir M. Tetyaev jest w aktach, na pewno dobrze monitorowany.
Co robi w Paryżu? Studia, jak jego brat w Liège? Podobnie jak on, nie wolno mu było studiować w Rosji.
Zdjęcie koniecznie pochodzi sprzed 1917 roku, ale kiedy?
Nr 26001.XIIIF.236M.1214 Definiowany jako: Rewolucjonista
źródło «Okhrana»
Poprzednie
Następne
Odessa
1901
Vladimir znajduje się na «Liście oskarżonych w śledztwach przedstawionych w czasopiśmie». Oto uwaga:
“Oddział Żandarmerii Odeskiej.
45) Tietiajew, Wladimir Michailow, 22 lata, prawosławny, szlachcic, były student Uniwersytetu Petersburskiego, zwolniony z powodu zamieszek, ukończył gimnazjum w Witebsku”
źródło
Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza Rosji (RSDLP)
przed 1903 Jekaterynosław – członek Jekaterynosławskiego Komitetu RSDLP.
Znaleźliśmy tę notatkę o Vladimirze i jego funkcji, a także miejscu pobytu. Z pewnością powody były polityczne.
Źródło: Korespondencja Lenina i redakcji «Iskry» z socjaldemokratycznymi organizacjami Rosji. 1900 – 1903: zbiór dokumentów w trzech tomach. Tom 3: styczeń-sierpień 1903.source : Correspondance de Lénine et du comité de rédaction d'”Iskra” avec les organisations sociales-démocrates de Russie. 1900 – 1903 : une collection de documents en trois volumes. Volume 3 : janvier-août 1903.
ok. 1907- 09, Liege, Belgia – przywódca mienszewików z RSDLP.
Oto historia, która sugeruje, że Władimir M. Tietiajew studiował na Uniwersytecie w Liege. Chyba, że chodziło o jego brata Michaiła M. Tetyajewa. Ale ten ostatni nigdy nie jest wymieniany jako należący do RSDLP. Jest to więc prawdopodobnie Vladimir.
źródło: N.Y. Bubnov.
“Spotkanie i rozmowa Lenina z N.A. Riazanowem w Liege w 1909 r.”, s 74; w “Czasopiśmie Szkoły Bibliotekarskiej w Petersburgu” 4/2018.
Anegdota
Nieznany epizod w historii rosyjskiej emigracji rewolucyjnej
…A.S. Szapowałow opisuje życie w rosyjskiej kolonii w Liege, skupiając się przede wszystkim na bolszewickiej frakcji RSDLP. “Kolonia rosyjska w Liege składała się głównie ze studentów Uniwersytetu w Liege. Nic dziwnego, że w zjednoczonej grupie RSDLP większość należała do mienszewików. Na czele tych ostatnich stał syn generała, «genialny», jak go drwiąco nazywano, intelektualista Tietiajew. Frakcji bolszewickiej, gdy przybyłem, przewodził Borys Spiridonowicz Stomoniakow… Kiedy przybyliśmy do Liege, pozostało tylko 3-4 bolszewików, bardzo pozbawionych środków do życia, zmuszonych poświęcić prawie cały swój czas na kwestię zarabiania na życie… Wielkie wrażenie zrobił w 1907 roku esej w «Le Populaire» Grigorija Aleksińskiego, który był u zenitu swojej sławy.
Błyskotliwy, bardzo skutecznie ośmieszył przywódcę mienszewików z Liege, Tietiajewa, na spotkaniu wąskiego grona partii.”
Źródło
“Edinstwo”
1914-18 – współzałożyciel socjaldemokratycznej grupy «Edinstwo» («Jedność»).
Inne informacje znaleźliśmy w książce Wladimira A. Kosticyna «Moje utracone szczęście… («Мое утраченное счастье…» : Воспоминания, дневники de Владимир Александрович Костицын) – cf. page 182.
Dowiadujemy się, że Władimir jest jednym z założycieli Rosyjskiej Grupy Socjaldemokratycznej «Jedność» («Edinstwo») i jest członkiem jej Komitetu Centralnego.
W maju 1917 r. powstał Komitet Centralny grupy «Jedność» pod przewodnictwem G.V. Plechanowa, założyciela. W maju-lipcu 1917 roku «Jedność» była u szczytu swojej działalności. Według bazy danych gazety «Edinstwo», w maju 1917 roku grupa odbyła co najmniej 14 wieców w Piotrogrodzie, Pskowie i Wyborgu. Z udziałem m.in. Wladimira M. Tietiajewa.
Od 1917 roku grupa ta plasowała się na prawym skrzydle ruchu robotniczego i była silnie zblizona do burżuazji.
«Edinstwo» przestało istnieć w 1918 roku.
źródło na temat Edinstwo
wikipedia
Kultura “społeczna”
1911 – przeciwko antysemityzmowi,
“… dla miłości i prawdy”.
Wladimir M. Tietiajew jest jednym z sygnatariuszy apelu “Do społeczeństwa rosyjskiego” napisanego przez V. G. Korolenko, opublikowanego 30 listopada 1911 roku w gazecie “Recz”, ponownie opublikowana przez wiele innych drukowanych organów podczas przygotowywania słynnego procesu Beilisa. Została opublikowana w osobnym wydaniu w 1912 roku.
Mendel Teilievich Beilis był obywatelem rosyjskim pochodzenia żydowskiego oskarżonym o rytualny mord 12-letniego chrześcijanina, Andrieja Juszczeńskiego, w Kijowie w 1911 roku. Był to proces na dużą skalę znany jako sprawa Beilisa.
Kilka fragmentów tego wezwania.
W imię sprawiedliwości, w imię rozumu i filantropii podnosimy głos przeciwko nowemu wybuchowi fanatyzmu i nieprawdy.
To odwieczna walka ludzkości domaga się wolności, równości i braterstwa narodów poprzez potępienie niewolnictwa, wrogości i podziałów. (…)Wielu papieży, przywódców duchowych i świeckich, stygmatyzowało perwersyjne przesądy i raz na zawsze zabroniło władzom przywiązywania wagi do religii w dochodzeniu w sprawie morderstw.
Taki dekret został wydany 6 marca 1817 roku przez cesarza Aleksandra I.
W 1870 roku grecki patriarcha Grigorij również potępił legendę o używaniu chrześcijańskiej krwi przez Żydów, nazywając ją «odrażającymi uprzedzeniami ludzi, którzy nie są mocni w wierze». (…)I zawsze z nim (przesądem) zmagało się uczucie miłości i prawdy. Oto słowa chrześcijańskiego pisarza, męczennika Justyna, który walczył z tym samym przesądem (n.red. skierowanym przeciwko chrześcijanom):
«Wstyd, wstyd przypisywać taką zbrodnię ludziom, którzy w niej nie uczestniczą. » Przestań, bądź mądry! » (…)Bój się siać kłamstwa. Nie wierzcie w zacofane kłamstwo, które wielokrotnie splamione krwią zabiło jednych i innych pokryło grzechem i wstydem!
Jego życie zawodowe i osobiste
Szlachcic. Jest prawnikiem.
Brak informacji, oto jego życie śledzone zgodnie z ksiazkami telefonicznymi. Czasami trudno nam rozszyfrować użyte skróty, akronimy… Szkoda.
Uwaga dla odwiedzających te strone, którzy biegle posługują się językiem rosyjskim – prosimy o pomoc.
Podane daty są datami wydania ksiazki. Konieczne jest zatem prawdopodobnie odliczenie 1 roku (czasu jego edycji).
1908 – Pierwsza wzmianka o Władimirze M. Tietiajewie w Petersburgu. Prawdopodobnie jest to rok, w którym przeprowadził się do Petersburga, prawdopodobnie do domu swojego ojca.
W tym samym roku, 14 września, ożenił się z Marią Borysowną Gourewicz w Nik. Chern. Retchk. (?) Ona jest Żydówką.
1909 – Mieszkał pod adresem 63 pr. Kronvierkskij.
1910 – zmiana adresu: 4, Sjeazinskaja
1911 – zamieszkał z ojcem, siostrą, bratem,… przy ul. Barmaleyeva
1915 – przeniósł się z ojcem i siostrą Wierą na prospekt Aptekarskij 6
1917 – Maria Borysevna Tetyaev pojawia się po raz pierwszy.
Mieszka pod innym adresem niż Wladimir, chociaż jest to jego żona.
1924 – jest dyrektorem Urzędu Informacji Statystycznej i Przetwarzania Danych w Pietrogubispolkom (Pietrogród). Przez kilka lat mieszkał z Marią Borysevną Tetyaev przy ulicy Piesocznaja 19. Dziś musi to być ulica Profesora Popova, ale budynek, jak się wydaje, już nie istnieje.
1925 – wzmianka: prawnik
1926 – zmiana pracy: GIK (?)
1927 – bez zmian w Leningradzie; w spisie moskiewskim podano jego adres w Domu Rad NKRKI ZSRR (Ludowy Komisariat Inspekcji Robotników i Chłopów).
1929 – zmiana pracy (?).
1930 – pojawia się w kalendarzu prawnym na rok 1930 w sekcji “Kolegia prawników”.
1930 – ostatnia wzmianka w katalogach leningradzkich (zdigitalizowana i dostępna nam do 1934 roku).
Znaleźliśmy jego ślady w archiwach petersburskiego oddziału Akademii Nauk ZSRR w Instytucie Fizjologii I. P. Pawłowa, gdzie pracowała jego żona.
Był asystentem sekretarza naukowego. Daty działalności: od 16 lutego 1942 r. do 26 sierpnia 1944 r.
To ostatnia wzmianka o Władimirze Michajłowiczu Tietiajewie.
Poprzednie
Następne
