Otrzymał imię po swoim pradziadku ze strony ojca.

Jego ojciec rozwiódł się i ponownie ożenił z Jekateriną Wsiewołodowną Boczkarową w 1922 roku, czyli w roku urodzenia Aleksandra w Irkucku.

Mieszkał w Petersburgu z rodzicami przy 2 Prospekt Maklina app. 39, gdzie był zameldowany od 16 października 1930 r.
1 października 1939 r. przeniósł się z rodzicami na 4 Prospekt Maklina app. 7.

1940 – 1945

4 listopada 1940 roku, w wieku 18 lat, został zmobilizowany i wstąpił do Armii Czerwonej.

W 1941 roku dostał się do niewoli i trafił do niemieckiego obozu koncentracyjnego.

Przeżył wszystkie okropności tego uwięzienia i został zwolniony wraz z innymi ocalałymi na początku 1945 roku.

1945 – 1957

Aresztowany 19 marca 1945 r. przez NKWD, został 13 kwietnia 1945 r. skazany przez Trybunał Wojskowy 8 Armii Gwardii na ciężkie roboty i zesłany do ITL (Sewostlag) na północnym wschodzie (gułag na Kołymie).

Nawet po śmierci Stalina w 1953 roku jego ojciec, który już został zwolniony, bezskutecznie starał się o uwolnienie syna.

Tam poznał kobietę, która miała zostać jego żoną, Klara Andrianowna Kulik. a w 1956 roku urodził im się syn.

1957 – 1997

Został zrehabilitowany w 1957 roku, już po śmierci ojca.

Po rehabilitacji pozwolono mu zamieszkać w Kazachstanie, w miejscowości Kostanay. Pod koniec lat 80. udało mu się wraz z żoną przenieść bliżej Petersburga, do Kostomuksza (Karelii). To było w końcu możliwe.

Jego żona zmarła w 1993 roku. Zmarł tam w 1997 roku i tam też jest pochowany.